“Ik spreek met vertrouwen over dit alles”, zegt mevrouw Takata, “maar ik zou willen dat u begrijpt dat niet als ik… als mezelf spreek. Ik spreek omdat het de kracht van God is. Hij is degene die ze ons ter beschikking stelt. Wie twijfelt er immers aan God?”. |
Nadat ze op een dag tegen God haar beklag deed over haar situatie en om hulp had gebeden, hoorde ze een stem die driemaal tot haar sprak. Die stem zei: “Zorg allereerst dat je van je ziektes afkomt, dan zal je heel simpel gezondheid, geluk en zekerheid vinden”. Drie weken later vertrok ze vanuit Hawaii naar Tokio in de hoop hulp te vinden. Ze ging naar het Meada-Orthopedisch ziekenhuis, de kliniek van haar vriend Dr. Meada. Na onderzoek zei hij tegen haar dat ze eerst op krachten moest komen voordat ze geopereerd kon worden. Hawaya bleef drie weken in het ziekenhuis waarna ze geopereerd zou worden. Op de operatietafel hoorde ze de stem weer. Ditmaal zei de stem: “Laat je niet operen, het is niet nodig!”. Ze vertelde Dr. Meada dat ze afzag van de operatie. Niet omdat ze bang was om te sterven, maar ze wilde weten of er misschien een andere therapie mogelijk was. Daarop riep Dr. Meada zijn zuster, mevr. Shimura, erbij. Van beroep diëtiste.
Hawaya Takata hoorde later dat mevr. Shimura enkele jaren in coma had gelegen en aan dysenterie dreigde te sterven toen een schoolvriendin van haar dochter de familie adviseerde Dr. Chujiro Hayashi om hulp te vragen. Mevr. Shimura bracht Hawaya in contact met Dr. Chujiro, die haar door twee van zijn assistenten liet behandelen. In het Meada ziekenhuis werd haar vooruitgang onderzocht en bevestigd. Mevr. Takata die erg nieuwsgierig en een beetje achterdochtig was, wilde er persé achter komen hoe de behandeling werkte. Ze dacht eerst dat de leerlingen batterijen in hun kimono mouwen hadden verstopt! Dat zou kunnen verklaren waarom ze eerst warmte en later zelfs hitte uit hun mouwen voelde komen.
Bij de eerste de beste gelegenheid die ze kreeg deed ze een greep naar een mouwzak van een van de leerlingen. Hij schrok, dacht dat ze een zakdoek nodig had en gaf haar die. Hawaya zei echter: “Ik wil het apparaat in je mouwen zien”, waarop de leerlingen in lachen uitbarstten. Dr. Hayashi kwam vervolgens kijken wat er aan de hand was. Hij lachte en vertelde Hawaya over de universele energie. Hij zei: “Het enige dat ik weet is dat steeds als ik het contact voel, ik de grote universele levensenergie bereikt heb en dat ze door mij heen naar jou stroomt”.
Hij stak zijn handen naar voren en zei: “Dit zijn de elektroden. Deze kracht roept een herstelproces op en herstelt zo het evenwicht”. Hawaya verblijft een paar maanden in de kliniek van Dr. Hayashi en wordt dagelijks met reiki behandeld. Haar klachten verminderen en op een gegeven moment wil ze zelf ook Reiki leren, wat haar in eerste instantie wordt geweigerd.
Ze wordt zich bewust dat je een diepe verbondenheid met Reiki moet voelen. Daarop gaat ze weer naar Dr. Hayashi en zij vertelt hem dat ze bereid is om zolang als nodig in Japan te blijven. Dr. Hayashi stemt toe en Hawaya’s start alsnog haar opleiding. Zij verblijft een jaar lang met haar dochters in Japan. In die periode geeft ze dagelijks Reiki. Dr. Hayashi stuurt haar er geregeld op uit om anderen te helpen.
Zonder dat zij het wist stelden deze mensen Dr. Hayashi op de hoogte van haar doen en laten. Zij doorstond deze testen probleemloos. Na afloop van haar opleiding keer Hawaya terug naar huis en werkt daar succesvol als genezer. In 1938 bezoekt Dr. Hayashi Hawaya en wijd haar in als Meester in het Usui systeem of Natural Healing.
In 1941 krijgt Hayashi het bange voorgevoel dat er oorlog zal komen tussen Japan en de Verenigde Staten. Hij kan zijn werk als Reiki meester niet in overeenstemming brengen met de te verwachten mobilisatie. Op datzelfde moment krijgt Hawaya een heel bijzondere droom, die voor haar aanleiding is Hayashi te bezoeken. Nadat ze veelvuldig van alles met elkaar hebben besproken, en afspraken zijn gemaakt wordt Hawaya tot opvolger van Hayashi benoemt. Hawaya keert weer terug naar Hawaii en groeit uit tot een alom geroemd genezer.
Tot 1974 is zij de enige Reikimeester. Ze begint enkele leerlingen op te leiden en in te wijden tot het meesterschap. Haar grootste wens was om Reiki aan zoveel mogelijk mensen ter wereld ter beschikking te stellen als hulp bij zelfgenezing. In 5 jaar tijd leidt zij 21 Reiki-meesters op, onder wie haar kleindochter Phyllis Lei Furumoto.